⛔️”رقص بنرها و تزریق افسردگی به جامعه ناشی از تصاویر داغ های بر دل نشسته در کنار بی توجهی مسئولین”
علی رضائیان. پژوهشگر اجتماعی
دهم آذرماه ۱۴۰۳
شهر به مثابه ارگانیزمی است که حیات و ممات آن در گرو کنش شهروندان و برنامه ریزی مدیران شهری است.
حیات یک شهر به عوامل مختلفی همچون وجود نشاط اجتماعی، سرزندگی، وجود پاتوق هایی برای گذران اوقات فراغت، سرانه فضای سبز، سرانه معابر عمومی و پیاده راه و از همه مهمتر رعایت حقوق شهروندی و جذابیت ظاهری، آراستگی، رنگ آمیزی و نظم بصری موجود در شهر بستگی دارد.
در نتیجه ی بی نظمی های بصری و آلودگی های زیست محیطی و رهاشدگی، و خصوصا بی توجهی و بی تفاوتی و بی برنامگی آرام آرام شهر به ویرانه تبدیل می شود.
در شهر نورآباد عوامل چندی موجبات دلزدگی از این محیط کوچک اما پذیرای خیل مسافرین و مهاجرین روستایی را فراهم نموده است.
در کنار وجود مشاغل آلاینده و بی نظمی های ناشی از برخی مشاغل و همچنین بی مبالاتی برخی همشهریان در رعایت حقوق دیگران، پدیده ای شکل گرفته که در کنار بی توجهی مسئولین نقش مهمی در تزریق افسردگی به جامعه ایفا می نماید و آن هم نصب بنر داغ های بر دل نشسته ای است که خودنمایی می کند.
مردم خوب دلفان در غم و شادی همدیگر همواره شریک بوده و اوج مشارکت را در مراسمات سور و سوگ به نمایش گذاشته اند و البته این سنتی ارزشمند است که موجبات تقویت وفاق و انسجام اجتماعی را فراهم می نماید. اما مدتهاست که مشاهده می شود آن زمان که عزیز خانواده ای دار فانی را وداع می گوید بنرهایی از تصویر آن مرحوم در سطح میادین و خیابان‌ها نصب می گردد که گاها مشاهده شده مراسم چهلم برگزار شده اما هنوز بنر متوفی خودنمایی می کند که این موضوع کژکارکردهایی را بدنبال دارد. در کنار آشفتگی های محیطی، مساله مهم تاثیر منفی این پدیده بر نشاط اجتماعی است. درست است که خانواده ای داغدار عزیزی شده است اما قرار نیست که تصاویر این داغ های بر دل نشسته ماه ها به ویترین شهر تبدیل شود. اگر چنانچه مسئولین فرهنگی و شهری با مسببین این پدیده باب گفتگو باز نمایند و آنها را متقاعد نمایند که این یک سنت درست نیست قطعا مردم فهیم نیز رعایت خواهند نمود و منبعد شاهد این قضیه نخواهیم بود. در کنار فرهنگ سازی قانون و اجرای آن راهگشاست و انتظار می رود که دستگاه‌های عریض و طویل و کمیسیون های قانونی شکل گرفته در ساختار مدیریت شهری نسبت به پدیده مذکور ورود نمایند و
✅یادشان باشد که تامین حقوق شهروندی و حفظ حیات شهری موجبات رضایتمندی عمومی را فراهم می نماید و اگر چنانچه در زمینه عدم رعایت حقوق شهروندی ویا ترک فعل مدیران سهل انگاری به سهو یا عمد انجام می‌گردد دادستان محترم و خوشنام شهرستان بعنوان مدعی العموم ورود نماید و قانون فصل الخطاب همگان باشد.
✅یادمان باشد که شهر زیبا ساختنی است نه یافتنی!!
دیدگاه‌ها
دیدگاهتان را بنویسید
درود بر استاد گرامی دکتر رضائیان
از اینکه با قلم شیوا و بیان بسیار زیبا و دلنشین و البته علمی به این مسئله پرداختید بسیار از جنابعالی سپاسگزارم
حقیقتا چهره ی شهر را تغییر داده اند
سپاس از همراهی شما
با سلام
دکتر به مسئله ومشکل به خوبی اشاره کرده اند .
اما از یک نکته نباید غافل بود وان اینکه اگر به درستی به تاریخچه این نصب بنر ها نگاه کرده باشید قدمت چندانی ندارند .
لازم بود دکتر دلایل وعلل این سنت نا زیبا را ریشه یابی میکردند و انگاه به فکر چاره این معضل که واقعا مسئله ازار دهنده ای می باشد
می پرداختند .
وقتی دولت و بزرگان کشور در فوت ویا شهادت بزرگان کشور سراسر کشور را با انواع بنر ها می پوشانند .
نمی توان از مردم عادی وعامی انتظار داشت در مرگ عزیزانشان از نصب حتی یک بنر دریغ کنند .
یک بام دو هوا نمیشود توصیه وعمل کرد .
اگر خوب است برای همه خوب است و اگر بد که من بدان معتقدم باید برای همه بد باشد .
مگر اینکه در اینجا هم معتقد باشیم سفره بزرگان از مردم جداست