طعم تلخ فقر در کوچه‌های شهر

‍ شب چله شبی  متفاوت برای ایرانیان است  بازار فروش موادغدایی  گرم است و پدران و مادران با نشاط و شعف بساط سفره ی شب چله را فراهم می کنند و اما چند قدم دور تر از خیابان شادی، در کوچه های  فقر هم نگاه های نگران و مضطرب پدران و مادران برای شب چله بساط پهن کرده اند.

✅گریه ی مادرانی که سفره ها را با بغض پهن می کنند و بغض را با نانی آغشته به اشک فرو می برند و نگاه های بغض آلود دختر بچه ها و پسر بچه ها ی معصوم  به دستان پینه‌ بسته ی مادران و پدران دل هر انسانی را به درد می آورد .

✅در زیر پوست شهر هستند کسانی که دعا می کنند آن روز  اصلا غروب نداشته باشد و ای کاش رسم قدیم همچنان پا برجا بود و شالها از دیوار آشناها به رسم مهر آویزان می شد تا هرچه کرم صاحب خانه بود دل درد مند کودکان را مرهمی باشد .

✅ در  کوچه های  شهر با طعم تلخ فقر، سفره های کوچکی پهن شده اند که فرقشان خود فقر است و شرم از دستان پر از خالی پدران پیداست

⭕️شب چله در پیش است و بغض فرو برده ی کودکان  شهرمان و نگاههای پر از حسرت آنها به هیاهوی مردم شهر، قلم را هم به ضجه می اندازد .

⭕️ از نگاه پر از شرم و دستهای پینه بسته ی پدران در میدان شهر که دعا می کنند هیچ وقت غروب نشود  و از  دامن زنانی که پر از غیرت مردانه است بی تفاوت و ساده از کنار این غم عبور نکنیم

✅کافیست کمی مهربان باشیم و هنگام خرید بساط سفره های رنگین خود چهره ی مغموم کودکان چشم انتظار را از نظر بگذرانیم و گوشه ی چشمی به  جیب پدرانی داشته باشیم  که دستهای خالیشان گواه شرم بزرگیست که با بغض شبانه مادران همراه گردیده است .

اگر دستتان نمی رسد کاری کنید حتی الامکان شادیتان را به چار دیواری خانه ی خود محدود کنید و از نشر تصاویر سفره های رنگینتان در فضای بی تفاوت مجازی خودداری کنید تا هر آنچه می اندازیم به ترازوی اعمالمان خطا نباشد.

آری شب چله برای یک عده چله است و برای یک عده یک شب عادی با طعم تلخ فقر .